Verjaardag

Hondje was een tijdje uit het veld geslagen, vond de weg weer terug en schrijft een brief

Lief, stoer Hommeltje, prachtig kind,

Het is een feestdag! Er valt weer iets te vieren. Vandaag ben jij immers jarig. En het is niet zomaar een verjaardag. Nee, een heel bijzondere. Want het is jouw dertigste keer, dus een mijlpaal en een kroongetal. Het is óók de eerste verjaardag waarop je zelf mamma bent van je eigen prachtige kind. En het is je eerste verjaardag zonder haar. Zonder wie? Ja, je weet toch. Zonder haar. Letterlijk.

Want in de afgelopen maanden ben jij je haar verloren. Niet zomaar, dat had een oorzaak. Je kwam opeens terecht in heftig medisch traject. Een serie behandelingen waarbij het middel bijna erger leek dan de kwaal. Dus dan weet je het wel: je leven is tot stilstand gekomen en je wereld is ontzettend klein. Alles is relatief, weinig is nog echt belangrijk. Dus dan weet je het wel? Nee, eigenlijk heb ik zelf geen idee. Jij bent degene die alles moet ondergaan, alles wat ik doen kan is bijstaan.

Op jouw verjaardag zitten we precies op het midden van dit jaar. De eerste helft was een achtbaan van emoties, heen en weer geslingerd tussen hoop en vrees, met een misselijkmakende duiklooping het donkerste duister in en daarna heel langzaam weer omhoog getakeld in de richting van het licht. Maar nooit ontspannen in dat doordenderende karretje, gillend en juichend van pret met je handen in de lucht, je haren wapperend in de wind. Want ja, te wapperen was er weinig. Het einde van de rit nog niet in zicht.

En nu, samen met je verjaardag, begint de tweede helft van het jaar. Het is nog altijd allerminst een attractie, maar de bochten zijn wat minder scherp en onvoorspelbaar. Het tempo lijkt lager. En je begint in elk geval de wind weer in je haar te voelen. De hoop wint het steeds vaker van de vrees - de hoop op een veilig einde van deze tocht. 

Dat is het cadeau dat ik je vandaag zielsgraag zou willen geven: de zekerheid dat alles goed komt.

Maar dat kan ik niet. Wat ik wel kan, is je papa zijn en blijven - meer dan ooit en in alle opzichten. De afgelopen periode hebben we allemaal veel geleerd over wie we zijn en wat we betekenen voor elkaar. Die bewustwording is dan misschien toch een soort geschenk.

Laten daarom vandaag het leven vieren. En de liefde voor elkaar.

Met nog heel veel mijlpalen voor de boeg.

X Papa

P.S. Ik beloof plechtig: ik betaal je eerstvolgende kappersbezoek.