zaterdag 18 mei 2019

EuroService 2019 (slot)

De dag van de waarheid is aangebroken. Uw Kenner ontwaakte vanochtend met een droge keel en klamme handen. Brengt Duncan de overwinning thuis? Dat blijft toch echt nog spannend. Voor wie behoefte heeft aan een informatieve avond, levert Uw Kenner natuurlijk weer een scoreformulier. Klik hier!

Het gastland en de Big Five slaan de halve finales over en treden vanavond voor het eerst aan. De bijdrage van Israël is ondubbelzinnig: zanger Kobi blijft liever thuis en heeft hoorbaar geen ambitie om te winnen. Duitsland stuurt het duo S!sters. De dames zijn uiteraard geen familie van elkaar, maar ze noemen elkaar dan weer wel Sister. Het is ingewikkeld. Ze zingen samen best fraai, maar het nummer kent een uiterst korte acceleratietijd en gaat verschillende keren van stilstaan naar hollen.
Het Verenigd Koninkrijk koos een liedje dat mede werd geschreven door de Zweedse deelnemer van dit jaar. Terwijl John Lundvik een geduchte concurrent is voor de vaderlandse bijdrage, is er van Michael Rice minder te vrezen. Hij is ook nog zo jong en heeft nog weinig controle over stem en gebaren. Maar: zijn kans komt nog wel. Dat heeft Uw Kenner hem ook persoonlijk gezegd (zie foto).

Frankrijk stuurt een moderne versie van Conchita Wurst. Meisjesachtige jongen Bilal, Marokkaanse roots, gehuld in maagdelijk wit, met een liedje (Frans/Engels) dat gaat over jezelf zijn en blijven, ondanks de omstandigheden. Een mollig maar ook schattig balletmeisje doet de choreografie. Voor alle elementen is wel een markt. Ook Italië maakt een (persoonlijk) statement: het nummer gaat over de vaderloze jeugd van de zanger. En dat Soldi niet gelukkig maakt, maar wel belangrijk is. Mahmood is van Egyptische afkomst en zingt af en toe een zinnetje Arabisch. Ook dit spreekt zeker een brede doelgroep aan. Bovendien is het muzikaal een boeiend nummer.

Verder zijn er weer oude bekenden in deze finale. De Russische Sergey en de Zweedse John moeten vroeg pieken, onze Duncan volgt in twaalfde positie. Dat is nog in de eerste helft. Geen gemakkelijke startpositie, maar zeker niet onmogelijk. Hopelijk zingen mijn goede vrienden vrienden Serhat uit San Marino en Hatari uit IJsland in deze herkansing wél zuiver (zie foto’s).


Het weinig samenhangende Noorse trio Keino neemt het aanstaande verlies nu al heel sportief. Het drietal weet stiekem al waar deze finale toe zal leiden en de jolkende kale Lap zingt dit ook nog eens in goed verstaanbaar Sami. Kijk maar eens naar onderstaand filmpje:



Het venijn zit in de staart: naast Italië treffen we daar ook nog de aanstekelijke latin van Zwitserland, de betoverende act uit Australië en het hedendaagse hitgeluid van de hunk uit Azerbeidzjan. Het Oostblokmotto luidt dan ook: Niemand kan wat Chingiz Kan.
Maar wij zeggen: If anyone can, Duncan!

Uw Kenner voorspelt deze top 10*:
1)      Nederland
2)      Australië
3)      Zweden
4)      Zwitserland
5)      Italië
6)      Rusland
7)      Azarbeidzjan
8)      Ijsland
9)      Frankrijk
10)   Cyprus

Check morgen gerust even mijn gelijk!
Tot die tijd: veel plezier.

*Persoonlijke voorkeuren van Uw Kenner vindt u bij Rondje van Nu.


woensdag 15 mei 2019

EuroService 2019 (deel 2)

De eerste halve finale zit erop. En eerlijk is eerlijk: er kwam een enorme bak bagger voorbij. Erger kan het niet worden. Dat is ook niet het geval: deel twee bevat zeker meer kwaliteit. Dus ga er rustig voor zitten. Uw Kenner levert als vaste service weer een richtinggevend scoreformulier: klik hier!

De eerste tien finalisten zijn bekend. Uw Kenner voorspelde er 8 van de 10, maar had toch niet voorzien dat zijn fijne vriend Serhat namens San Marino een finaleplaats zou behalen. Zelfs voor zijn doen zong Serhat immers niet erg zuiver. Maar hij viel in het deelnemersveld van dinsdagavond daardoor niet erg uit de toon en dat verklaart wellicht zijn succes. Wat kunnen we van de donderdagavond verwachten?

Natuurlijk is onze eigen Duncan de grote favoriet, met winkansen die zijn gestegen tot onwaarschijnlijke hoogten en derhalve toenemende druk. Geheel volgens vaderlandse traditie is er ook dit jaar weer veel gedoe over ‘de act’, technische tegenslag, een lamp die niet werkt, golvende lichteffecten die wel of niet bijdragen aan het nummer enzoverder en enzovoort. Voor ons heeft Duncan natuurlijk sowieso gewonnen, what else is there?

Uhm… nou: een andere nummer van Nederlandse makelij, met de titel ‘22’, gezongen door de zangeres die Ierland vertegenwoordigt. Deze Sarah McTernan (zelf ‘25’) kunnen we niet echt een podiumbeest noemen. Ze heeft geen onaardige stem, maar de uitstraling van een pantoffeldiertje op een zandvlakte. Maar Uw Kenner kent haar ook als heel lief vriendinnetje (zie foto). Dat het nummer door een drietal Nederlanders is gecomponeerd is niet bepaald de moeite van het vermelden waard.

Wie zijn dan wel de concurrenten? De Zwitserse Luca zou qua uiterlijk wel een broer kunnen zijn van Duncan, maar daarmee houdt de vergelijking op. Luca is behoorlijk goed in dirty dancing en weet zichzelf lekker te etaleren. If you have it, flaunt it, is ook het motto van Uw Kenner. She Got Me is een potentiële zomerhit. Ook een aantrekkelijke verschijning is de Zweedse John Lundvik, die hiervoor een succesvolle carrière in de atletiek had. Hij schreef niet alleen zijn eigen nummer Too Late For Love, maar ook de Britse inzending, die zaterdag volgt. Hij wordt vergezeld door een gospelkoortje van vier voluptueuze vrouwen en het plezier en de chemie spat er vanaf. Het nummer is misschien niet heel onderscheidend, maar je wordt er wél blij van.
De Russische Sergey Lazarev heeft alle laatjes opengetrokken (net als in 2016): er speelt een compleet symfonieorkest mee op zijn ballad Scream en een intrigerende act met spiegels en andere panelen houden de aandacht vast. Sergey zelf galmt voluit en volop. Valkuil is dat het liedje verdrinkt in al deze bombast.

Kortom: vergeleken met de eerste aflevering wordt dit een fijne avond. Wie gaan we zaterdag terugzien? Uw Kenner voorspelt, in willekeurige volgorde: Zwitserland, Azerbeidzjan, Denemarken, Zweden, Malta, Rusland, Armenië, Nederland, Noorwegen en Noord-Macedonië.

Zaterdag is Uw Kenner bij u terug voor de finale!

maandag 13 mei 2019

EuroService 2019 (deel 1)

Uw Kenner zit er weer klaar voor: dé Week van het Jaar. En natuurlijk geeft hij ook dit maal weer voor de nodige richting in het deelnemersveld van de Europese liedjeswedstrijd aan de hand van een korte voorbeschouwing van zowel de halve als grote finale(s) én met een overzichtelijk scoreformulier voor elk van de drie avonden. Voor het eerste exemplaar: klik hier.


Voor de vaderlandse fanbase wordt het in elk geval een spannende week: Neerlands Hoop in Festivaldagen, Duncan Laurence, wordt door de bookmakers al twee maanden getipt als de winnaar van de editie van het Eurovisie Songfestival van dit jaar. Maar winnen kan niet eerder dan na de finale, aanstaande zaterdag. En voor die tijd komt er ook nog het een en ander langs. Om te beginnen de eerste halve finale op dinsdagavond. Daar zit onze Duncan niet in, dus daar kunnen we in alle rust en ontspannenheid naar kijken. Eerlijk gezegd is het ook helemaal geen interessante halve finale, want naast Duncan zitten ook de meeste andere favorieten in het tweede deel.

Wie treffen we dinsdag dan wel aan? De opener is Cyprus, dat vorig jaar tweede werd. Het nummer van vorig jaar (Fuego) werd door het componistenteam dit jaar zo ongeveer gekopieerd en kreeg de toepasselijke titel Replay mee. Zangeres Tamta doet enorm haar best, maar ze haalt het niet bij het overtuigende optreden dat Eleni Foureira aan de tweede plek hielp. Een finaleplaats zit er voor Tamta vast nog wel in. De Finnen doen wat Nederland nog altijd niet is gelukt: ze sturen een dj. DJ Darude is geen onbekende in de Europese dancescene: hij scoorde in 2000 een hit met het nummer Sandstorm. Samen met zanger/acteur Sebastian Rejman maakt hij nu nummer Look Away. En het zijn echt sympathieke gasten, weet uw Kenner (zie foto), maar een finaleplaats ligt niet erg voor de hand.

Bijzondere vermeldingen verdienen Australië en IJsland. De Australische opera-zangeres Kate Miller-Heidke zingt een weinig coherent musicalachtig nummer met veel opera-noten, getiteld Zero Gravity. Ze doet dat dan ook terwijl ze op grote hoogte op neer zwiept op een soort elastische stelt. In een jurk waarin vele meters gordijnstof zijn verwerkt. De act alleen al zal haar punten opleveren. Zij zal worden gevolgd door de IJslandse bijdrage en een groter contrast is nauwelijks denkbaar. De groep Hatari (vertaald: haters) komt met een zwaar en donker nummer (vertaald: haat zal overwinnen) waarin een diep-gruntende en een hoog-zingende zanger elkaar afwisselen in een act die bijeen wordt gehouden door leren riempjes. Deze opvallende sm-voorstelling leidt zeer waarschijnlijk naar een finaleplaats. En ook al zien ze er behoorlijk kinky uit, uw Kenner heeft de jongens leren kennen als echte schatjes (zie foto).

De dinsdagavond wordt afgesloten met een meezinger uit San Marino. Of uit Turkije. Want de deelnemer is de Turkse Serhat, die in 2016 ook al meedeed voor San Marino. Serhat is geen goede zanger en zijn nummer Say NaNaNa is zo fout dat het ook wel weer goed is. De slotpositie is misschien gunstig voor het eindresultaat, maar mocht Serhat onverhoopt de finale halen dan zal hij daar vrij roemloos eindigen. Maar ach, rozen verwelken, roem kan vergaan, maar de vriendschap tussen Serhat en uw Kenner blijft altijd bestaan (zie foto).

Uw Kenner voorspelt de volgende tien deelnemers die zich zullen plaatsen voor de finale in willekeurige volgorde: Cyprus - Australië - IJsland - Griekenland - Tsjechië - België - Slovenië - Polen - Servië - Wit-Rusland.

Veel kijkplezier. Woensdag deel 2 van de EuroService 2019.

zondag 5 mei 2019

Spelletje

We waren er een paar dagen tussenuit. Uitwaaien aan de kust. Fraai huis gehuurd, dochters mee, beide Ideale Schoonzonen en natuurlijk ook de kleine Bob. Samen wandelen, eten en (best veel) drinken. Het perfecte familie-uitje.

Tijdens de avonden bleef de tv uit. We deden we spelletjes. Ouderwetse gezelschapsspelletjes uit een doos, met dubbelzinnige spelregels. Met elkaar om de tafel onder een ongezellige en onbarmhartige lamp. Individuele kaartspelletjes als Phase 10 dat ikzelf nooit eerder had gespeeld en na een marathonsessie ternauwernood verloor van mijn gedreven dochter Hommel. En het hilarische 30 Seconds, dat we in steeds wisselende duo’s speelden en dat een heel fraai inkijkje bood in de relaties van de verschillende stelletjes en de manier waarop zij met elkaar communiceerden. Ook het fanatisme van de individuele speler kwam hierbij glashelder aan de oppervlakte, gecombineerd met het (on)vermogen om een nederlaag te incasseren.

We speelden ook een paar Escape Rooms, waarbij we als team moesten opereren. Zelf vond ik het daarbij vooral interessant om de groepsdynamiek te observeren. De niet altijd even gestructureerde maar wel constructieve en gezamenlijke inspanningen van mijn dochters kende ik wel. De groepsrollen die de Ideale Schoonzonen speelden in deze verbeten gevechten tegen de tijd waren nieuw en, nou ja, heel bijzonder. Zo waren de spelletjesavonden vermakelijk en leerzaam tegelijk.

Op een late namiddag, toen verder iedereen vermoeid van de inspanningen van de dag, op bed lag bij te komen, waren ons vierjarig prinsessenkind en ik alleen in de enorme woonkamer. We speelden verstoppertje. Kleine Bob telde tot tien en haar opa zocht haastig naar een goede schuilplaats. Die vond ik achter een kamerhoog gordijn. Toen Bob was uitgeteld liep ze met sluipende pas door de ruimte, alsof ze zelf niet gezien of gehoord mocht worden. Ze passeerde op slechts enkele centimeters afstand, maar zag me niet. Ze doorzocht grondig de kamer, de keuken, de gang, de bijkeuken. Tweemaal. Daarna klonk een vertwijfeld ‘Opa! Waar ben je?’ Ik reageerde met een ingehouden ‘Hie-hier!’ Het duurde nog even voordat ze me vond, triomfantelijk het gordijn opzij trekkend. En ook al zat dat moment er al een hele tijd aan te komen, we schrokken allebei even van elkaar. En moesten daar vervolgens heel hard om lachen.

Daarna was het de beurt van opa om te tellen. Bob ging zich verstoppen. Na het wie-niet-weg-is-is-gezien draaide ik me om. Ik zag de kleutervoetjes van Bob vanonder hetzelfde gordijn waar ik had gestaan.
Het was het allerleukste spelletje van de hele week.