maandag 29 mei 2017

Barbecue

De meimaand is nog geeneens voorbij en de thermometer staat al op tropisch. Dat belooft wat voor de rest van de zomer: een schier oneindige poel van transpiratie en zonnebrand, een parade over volle stranden en nog vollere terrassen met de voortdurende lucht van de obligate barbecue. De toon lijkt gezet.

De afgelopen weken vielen er al twee uitnodigingen op de mat voor een juli-barbecue. Lekker op tijd. Vorig weekend had het verzorgingshuis waar mijn schoonmoeder verblijft de primeur met het eerste grillbuffet van dit seizoen. Voor de feestelijke lustrumviering van de instelling waren er ruim 150 mensen uitgenodigd. Een evenement van een dergelijke omvang vraagt om een professionele organisatie. Helaas betekent barbecueën ook altijd: wachten. Te lang wachten. Er vormde zich dan ook een lange rij eters voor de grillroosters tot vis en vlees gaar waren. Intussen werd er ook wat stokbrood en salade neergezet. Dat zou de eerste trek ook
wel stillen, dachten mijn schoonfamilie en ik – en we schepten ons campingbordje vol. Dat was echter niet de bedoeling, zo werd duidelijk uit de onverwachte uitval van de onder hoogspanning verkerende chefkok. We moesten éérst aansluiten in de rij en ons pas daarna te goed doen aan de sidedishes.

Snel werd duidelijk waarom: de hoeveelheid stokbrood en salades waren niet berekend op de toegestroomde massa: de vier uitgestalde schaaltjes waren snel leeg en werden ook niet meer vervangen. Wel was er volop kruidenboter. Maar helaas geen stokbrood meer. Om aan de toenemende toorn van het gepeupel tegemoet te komen werden vlees en vis vervolgens na een enkele keer te zijn gekeerd met een noodgang op de borden gedeponeerd. Wij vreesden een nacht vol maag- en darmdiarree en lieten het halfrauwe voedsel grotendeels onaangeroerd.
Geen goed begin van dit zo vroeg ingezette bbq-seizoen.

Maar de beste stuurlui staan aan wal. Ikzelf kan mij helemaal verliezen in het eindeloos draaien van een lapje op het hete rooster, maar heb daarin de staat van perfectie nog niet  bereikt. Hierbij moet worden opgemerkt dat er weinig gelegenheid is om mijn talent verder te vervolmaken, omdat De Ware bepaald geen liefhebber is van dit kookgenre, vanwege vlammen in het vet en as op het vlees. Groot was dan ook mijn opwinding toen ik bij een supermarkt tijdens de reguliere boodschappenronde een milieuvriendelijke en duurzame elektrische tafelbarbecue voor weinig geld in de schappen zag staan. Het was ook nog eens de laatste, dus deze impulsaankoop was snel gedaan. Ik sloeg ook alvast enige verpakkingen vleesspiesen en gemarineerde spare ribs in.

Uitgepakt bleek het apparaat er heel hanteerbaar uit te zien. Om onduidelijke redenen moest er in plaats van houtskool water worden toegevoegd tijdens het grillproces. Tegen het aankoeken van vet, was mijn aanname. Er was ook een soort van afvoerkanaal voor dit water. Op elke pagina van de gebruiksaanwijzing werd met een groot en rood uitroepteken gewaarschuwd voor een incorrecte instelling van dit afvoerkanaal. De betreffende paragraaf bleek opgesteld in een geheime code (zie bijgaande afbeelding) die ik niet kon kraken. De arreteernok wist ik niet te vinden. Ongeduldig als ik was om eindelijk een begin te maken met mijn alfamannetjesgedrag gokte ik de instelling van de afvoer. Die gok leek goed, want er ging niets fout. Het vlees smaakte prima en kon zelfs aan De Ware een woord van goedkeuring ontlokken.
Ik verwacht dan ook dat mijn nieuwe buitenkeuken deze zomer nog vaak uit de doos zal worden gehaald. Tot die tijd staat hij in de kelder. Naast het fonduepannetje, de tafelgrill, de beide gourmetstelletjes (waarvan ook om te racletten) en de tafelwok.



zondag 28 mei 2017

Barbecue

De meimaand is nog geeneens voorbij en de thermometer staat al op tropisch. Dat belooft wat voor de rest van de zomer: een schier oneindige poel van transpiratie en zonnebrand, een parade over volle stranden en nog vollere terrassen met de voortdurende lucht van de obligate barbecue. De toon lijkt gezet.

De afgelopen weken vielen er al twee uitnodigingen op de mat voor een juli-barbecue. Lekker op tijd. Vorig weekend had het verzorgingshuis waar mijn schoonmoeder verblijft de primeur met het eerste grillbuffet van dit seizoen. Voor de feestelijke lustrumviering van de instelling waren er ruim 150 mensen uitgenodigd. Een evenement van een dergelijke omvang vraagt om een professionele organisatie. Helaas betekent barbecueën ook altijd: wachten. Te lang wachten. Er vormde zich dan ook een lange rij eters voor de grillroosters tot vis en vlees gaar waren. Intussen werd er ook wat stokbrood en salade neergezet. Dat zou de eerste trek ook
wel stillen, dachten mijn schoonfamilie en ik – en we schepten ons campingbordje vol. Dat was echter niet de bedoeling, zo werd duidelijk uit de onverwachte uitval van de onder hoogspanning verkerende chefkok. We moesten éérst aansluiten in de rij en ons pas daarna te goed doen aan de sidedishes.

Snel werd duidelijk waarom: de hoeveelheid stokbrood en salades waren niet berekend op de toegestroomde massa: de vier uitgestalde schaaltjes waren snel leeg en werden ook niet meer vervangen. Wel was er volop kruidenboter. Maar helaas geen stokbrood meer. Om aan de toenemende toorn van het gepeupel tegemoet te komen werden vlees en vis vervolgens na een enkele keer te zijn gekeerd met een noodgang op de borden gedeponeerd. Wij vreesden een nacht vol maag- en darmdiarree en lieten het halfrauwe voedsel grotendeels onaangeroerd.
Geen goed begin van dit zo vroeg ingezette bbq-seizoen.

Maar de beste stuurlui staan aan wal. Ikzelf kan mij helemaal verliezen in het eindeloos draaien van een lapje op het hete rooster, maar heb daarin de staat van perfectie nog niet  bereikt. Hierbij moet worden opgemerkt dat er weinig gelegenheid is om mijn talent verder te vervolmaken, omdat De Ware bepaald geen liefhebber is van dit kookgenre, vanwege vlammen in het vet en as op het vlees. Groot was dan ook mijn opwinding toen ik bij een supermarkt tijdens de reguliere boodschappenronde een milieuvriendelijke en duurzame elektrische tafelbarbecue voor weinig geld in de schappen zag staan. Het was ook nog eens de laatste, dus deze impulsaankoop was snel gedaan. Ik sloeg ook alvast enige verpakkingen vleesspiesen en gemarineerde spare ribs in.

Uitgepakt bleek het apparaat er heel hanteerbaar uit te zien. Om onduidelijke redenen moest er in plaats van houtskool water worden toegevoegd tijdens het grillproces. Tegen het aankoeken van vet, was mijn aanname. Er was ook een soort van afvoerkanaal voor dit water. Op elke pagina van de gebruiksaanwijzing werd met een groot en rood uitroepteken gewaarschuwd voor een incorrecte instelling van dit afvoerkanaal. De betreffende paragraaf bleek opgesteld in een geheime code (zie bijgaande afbeelding) die ik niet kon kraken. De arreteernok wist ik niet te vinden. Ongeduldig als ik was om eindelijk een begin te maken met mijn alfamannetjesgedrag gokte ik de instelling van de afvoer. Die gok leek goed, want er ging niets fout. Het vlees smaakte prima en kon zelfs aan De Ware een woord van goedkeuring ontlokken.
Ik verwacht dan ook dat mijn nieuwe buitenkeuken deze zomer nog vaak uit de doos zal worden gehaald. Tot die tijd staat hij in de kelder. Naast het fonduepannetje, de tafelgrill, de beide gourmetstelletjes (waarvan ook om te racletten) en de tafelwok.



zaterdag 13 mei 2017

EuroService (slot)

Het heerlijk avondje is gekomen. Veel doorsnee liedjes met een gouden strik. Veel middelmatige zangers in een maatkostuum of glitterjurk. Juist daarom mogen we er allemaal een mening over hebben. We vinden allemaal dat we het zelf beter kunnen, net zoals er bij voetbal miljoenen coaches bestaan. That’s the fun of the festival.

Gelukkig zit er vaak ook een liedje (of twee) bij waarvan we niet denken dat we het zelf beter hadden gedaan. Dat liedje mag dan winnen. Is dat bij de finale van dit jaar ook het geval? Tijdens de twee halve finales is het kaf al van het koren gescheiden. Twintig gingen er door (waarvan 18 goed voorspeld door uw Kenner). Zes landen maken tijdens de slotavond hun debuut. Daarbij staan we nog even stil. De anderen vindt u terug op het scoreformulier.

De eerste nieuwkomer stond al wekenlang bovenaan bij de bookmakers: de Italiaanse Francesco Gabanni met zijn vrolijke en dansbare lied over het gebrek aan Zen in onze westerse samenleving. In het Italiaans, want echt Engels spreekt Francesco niet. De dansende gorilla verbeeldt De Naakte Aap uit het gelijknamige werk van Desmond Morris, waarvan wij allen afstammen. Of Italië met de winst gaat strijken valt te betwijfelen, want afgelopen week werd in de voorspellingen de eerste plaats ingenomen door het indrukwekkende optreden van de Portugese Salvador.

Engeland komt met een musicalzangeres met enorm volume en veel vuurwerk in licht en geluid. Lucie overschreeuwt zichzelf soms in haar nummer dat mede werd gschreven door Emilie de Forrest, Deense winnares in 2013. Duitsland scoorde de afgelopen twee jaar de laatste plaats en twee jaar geleden zelfs met zero points. Een hattrick dreigt dit jaar. Het intro van het nummer van Levina klinkt nagenoeg exact als dat van Titanium van Sia met David Guetta maar is verder weinig interessant.
Gastland Ukraïne mocht de halve finale ook overslaan en zet de rocktroef in. Dit genre blijkt altijd onderscheidend, want erg zeldzaam. Dit levert zeker wat punten op, ook al is het middelmatig in zijn soort.

Het festival wordt afgesloten door Frankrijk met het type girl-next-door: een liedje waarvan we niet meteen denken dat we het zelf beter zouden kunnen, maar door een kort gerokt meisje dat we (vrouwelijke coaches) liever zelf zouden zijn of waar we (mannelijke coaches) graag naast zouden willen wonen. En dat is in Parijs, zo blijkt uit duidelijk uit haar performance.
Gelukkig doen ook de zusjes O’G3NE weer mee, net als in hun halve finale op de zesde startpositie. Of dat geluk brengt? In elk geval is hun zieke moeder aangekomen in Kiev. Dat nemen ze hen niet meer af.

Uw Kenner voorspelt de volgende top 10:
1.       Italië
2.       Portugal
3.       Bulgarije
4.       België
5.       Armenië
6.       Zweden
7.       Roemenië
8.       Frankrijk
9.       Azarbeijan
10.   Kroatië en Moldavië

...maar heeft persoonlijk een heel andere mening.


woensdag 10 mei 2017

EuroService 2017 (deel 2)

De kop is eraf, het uur der waarheid is (bijna) aangebroken. Tussentijds bewegen we ons nog tussen Servië en Israël. En ergens daartussen bevindt zich het moederland, want geografische wetten gelden hier niet. Waar gaat dit over? De tweede halve finale van het onmisbare Europese liedjesfestijn. Een handzame gids, tevens nuttig scoreformulier is weer te vinden via deze link.

Voorafgaand aan de eerste halve finale wist uw Kenner negen van de tien uiteindelijke finalisten juist te voorspellen. Alleen de fraaie Finse hymne vond geen doorgaan (en de Griekse deun weer wel). Uw Kenner bekeek het eerste deel in gezelschap van een Ier, eveneens terzake kundig. Op het moment dat Cyprus als achtste finalist werd aangewezen constateerde deze: 'Als Cyprus doorgaat,  valt Finland af.' Deze bewering werd gestaafd door de uitslagen van halve finales van vele achtereenvolgende jaren, waarin Cyprus en Finland nóóit samen eenzelfde halve finale als winnaars verlieten. De Ierse Kenner had deze kennis pardoes paraat, een kenmerkend trekje in het autistisch spectrum van Kenners in het algemeen. Uiteraard had hij gelijk.


Voor de komende tweede avond beperk ik mij hier graag tot de hoogtepunten, download voor de rest het scoreformulier. De Oostenrijkse deelnemer doet de liedtitel Running On Air eer aan, want hij rent wat rond op het podium. Hopelijk loont het de moeite. Een zekere finalist is het Roemeense duo Ilinka & Alex dat er op los jodelt in Yodel it! Ik vermoed dat zij het jodelen weer populair zullen maken bij de Europese puberpopulatie. En ze zijn nog cute ook (zie foto)!
Aansluitend volgt de vaderlandse bijdrage van de zusjes Lisa, Amy & Shelly, beter bekend als O'G3ne (spreek uit: odzjien). Hun perfecte harmonieën maken alom indruk en dat doet middelmaat en gedateerdheid van hun nummer Lights and Shadows voor drie minuten vergeten. Een finaleplaats ligt in de lijn der verwachting.

En wat is er nog meer? Een fijn popliedje met hitpotentie namens Denemarken, een allerschattigst  blozend ventje uit Ierland dat per luchtballon het festivalpodium verlaat en twee dieptepunten uit San Marino (belegen zangeres met frisse Amerikaan met schaamteloos jaren-70-cliché) en Kroatië (zanger met operabereik en dito postuur in duet met zichzelf in draak van een nummer). Een Noors duo probeert het festival hip te maken, een Zwitsers bandje blijft steken in een mislukte Katy Perry-imitatie. Maar wel een lieve zangeres (zie foto)...
Wit-Rusland komt dan weer met een eigentalig volskdansdingetje en Bulgarije met een 17-jarige (Russische) babe-magneet. Uit Estland komt een duo (m/v) dat goed heeft geluisterd naar het geluid van Modern Talking (m/m) en succesvol heeft geprobeerd dat te vertalen naar deze eeuw. Met Israël dansen we ten slotte dit festival uit.
Kortom, alle ingrediënten voor een mooie muzikale avond (en ter afwisseling voor enige ergernis) zijn aanwezig.
Wordt (weer) vervolgd....

Uw Kenner voorspelt als finalisten: Oostenrijk, Roemenië, Nederland, Denemarken, Noorwegen, Wit-Rusland, Bulgarije, Estland, Israël en de laatste plaats zal gaan tussen Hongarije, Kroatië of Servië. Ik gok (en hoop) daarbij dan toch maar op Hongarije.



maandag 8 mei 2017

EuroService 2017 (deel 1)

Er ligt een avontuurlijke week in het verschiet. Drie avonden van muzikale internationale competitie: het Eurovisie Songfestival. Natuurlijk deelt uw Kenner hier graag weer zijn gewaardeerde mening. En natuurlijk heeft hij voor elk van de drie avonden ook weer een nuttig scoreformulier samengesteld, steeds te vinden via deze link. 

Wel zeker: de meimaand is weer aangebroken en daarmee ook de Eurovisiekoorts. In tegenstelling tot voorgaande jaren bevindt uw Festivalkenner zich ditmaal niet aan het front. Een principekwestie: het voelt niet goed te feesten in een land in oorlog. En nee, ik geloof ook niet dat de bewoners er juist mee geholpen zijn wanneer ik zou afreizen om de diversiteit (of wat dan ook) te vieren. Dit jaar komen de achtergrondverhalen en onderbouwde aanbevelingen derhalve vanuit thuis. Want heus, ook al ben ik er niet bij, het gaat tóch gewoon door. Pak het scoreformulier er even bij, dan nemen we samen kort een en ander door.

De eerste avond heeft een van de betere openingen: een (als altijd) doordachte act uit Zweden, die begint in de coulissen en vervolgens wordt voortgezet op een vijftal loopbanden op het podium. Zanger Robin Bengtsson en zijn vier meezingkornuiten brengen het aanstekelijke I can’t go on, waarbij het aanvankelijke f*-woord in de tweede refreinregel nu wat lafjes is vervangen door ‘freaking’. Zweden kan opnieuw zeker zijn van een finaleplaats, maar het niveau van Euphoria of Heroes wordt niet gehaald.

De rest van de avond is van wisselend niveau. En dat hoort natuurlijk ook zo. Georgië zet alle
registers open, Australië komt met vroegrijpe jongeman en Albanië met een o zo schattig kindvrouwtje: Lindita is echt een schat (zie foto), maar haar nummer is too much. Belgische Blanche was lang een favoriet, totdat bij de repetities bleek dat ze beschikte over de uitstraling van een badmuts (en een uitgebreide armchoreografie). Zal het nummer haar nog redden? In het eerste deel van de avond verder nog een discohit uit Montenegro (guilty pleasure), een fraaie ballad uit Finland, fijne electropop uit Azerbeidjan én een grote kanshebber voor de overwinning: een indringend Portugees liefdeslied, vanavond de enige in de eigen taal. Gedurfd en overtuigend. Een persoonlijke favoriet van uw Kenner.
In deel twee wordt het niet meer beter. Zangeressen uit Griekenland (plaspauze) en Polen (iets te zwaar aangezet) en een vrolijk trio uit Moldavië, dat het ook niet slecht zou doen op uw persoonlijke songfestivalsoirée. Met IJsland, Tsjechië en Cyprus daalt de feeststemming weer en na een lichte opleving uit Armenië wordt de avond afgesloten met een oerdegelijke ballad uit Slovenië en voorzichtige hiphop-electro uit Letland.

De Kenner voorspelt de volgende finalisten uit deze eerste halve finale: Zweden, Australië, België, Finland, Azerbeidjan, Portugal, Griekenland, Polen, Moldavië, Armenië.
Wordt (uiteraard) vervolgd!