De afgelopen weken vielen er al twee uitnodigingen op de
mat voor een juli-barbecue. Lekker op tijd. Vorig weekend had het verzorgingshuis
waar mijn schoonmoeder verblijft de primeur met het eerste grillbuffet van dit
seizoen. Voor de feestelijke lustrumviering van de instelling waren er ruim 150
mensen uitgenodigd. Een evenement van een dergelijke omvang vraagt om een
professionele organisatie. Helaas betekent barbecueën ook altijd: wachten. Te
lang wachten. Er vormde zich dan ook een lange rij eters voor de grillroosters
tot vis en vlees gaar waren. Intussen werd er ook wat stokbrood en salade
neergezet. Dat zou de eerste trek ook
wel stillen, dachten mijn schoonfamilie
en ik – en we schepten ons campingbordje vol. Dat was echter niet de bedoeling,
zo werd duidelijk uit de onverwachte uitval van de onder hoogspanning
verkerende chefkok. We moesten éérst aansluiten in de rij en ons pas daarna te
goed doen aan de sidedishes.
Snel werd duidelijk waarom: de hoeveelheid stokbrood en
salades waren niet berekend op de toegestroomde massa: de vier uitgestalde
schaaltjes waren snel leeg en werden ook niet meer vervangen. Wel was er volop
kruidenboter. Maar helaas geen stokbrood meer. Om aan de toenemende toorn van
het gepeupel tegemoet te komen werden vlees en vis vervolgens na een enkele
keer te zijn gekeerd met een noodgang op de borden gedeponeerd. Wij vreesden
een nacht vol maag- en darmdiarree en lieten het halfrauwe voedsel grotendeels
onaangeroerd.
Geen goed begin van dit zo vroeg ingezette bbq-seizoen.
Maar de beste stuurlui staan aan wal. Ikzelf kan mij
helemaal verliezen in het eindeloos draaien van een lapje op het hete rooster,
maar heb daarin de staat van perfectie nog niet
bereikt. Hierbij moet worden opgemerkt dat er weinig gelegenheid is om
mijn talent verder te vervolmaken, omdat De Ware bepaald geen liefhebber is van
dit kookgenre, vanwege vlammen in het vet en as op het vlees. Groot was dan ook
mijn opwinding toen ik bij een supermarkt tijdens de reguliere
boodschappenronde een milieuvriendelijke en duurzame elektrische tafelbarbecue
voor weinig geld in de schappen zag staan. Het was ook nog eens de laatste, dus
deze impulsaankoop was snel gedaan. Ik sloeg ook alvast enige verpakkingen
vleesspiesen en gemarineerde spare ribs in.
Uitgepakt bleek het apparaat er heel hanteerbaar uit te
zien. Om onduidelijke redenen moest er in plaats van houtskool water worden
toegevoegd tijdens het grillproces. Tegen het aankoeken van vet, was mijn
aanname. Er was ook een soort van afvoerkanaal voor dit water. Op elke pagina
van de gebruiksaanwijzing werd met een groot en rood uitroepteken gewaarschuwd
voor een incorrecte instelling van dit afvoerkanaal. De betreffende paragraaf
bleek opgesteld in een geheime code (zie bijgaande afbeelding) die ik niet kon
kraken. De arreteernok wist ik niet te vinden. Ongeduldig als ik was om eindelijk een begin te maken met mijn
alfamannetjesgedrag gokte ik de instelling van de afvoer. Die gok leek goed,
want er ging niets fout. Het vlees smaakte prima en kon zelfs aan De Ware een woord
van goedkeuring ontlokken.
Ik verwacht dan ook dat mijn nieuwe buitenkeuken deze
zomer nog vaak uit de doos zal worden gehaald. Tot die tijd staat hij in de
kelder. Naast het fonduepannetje, de tafelgrill, de beide gourmetstelletjes
(waarvan ook om te racletten) en de tafelwok.