Val

Vader is gevallen. Het leek allemaal in slow motion te gaan, maar het was gebeurd voor ik er erg in had. Ik had hem vast, echt waar. Maar de zwaartekracht was sterker dan ik. Of misschien rukte hij zichzelf los uit mijn greep. Met of zonder alle tragische symboliek: vader viel met een behoorlijke smak op de grond.

Het was de eerste prachtige voorjaarsdag: een uitgelezen moment voor een wandeling in het nabijgelegen park. ‘Van een beetje beweging is nog nooit iemand doodgegaan’, zei ik nog opgewekt, terwijl ik vader de deur uit hielp, hetgeen nog een behoorlijke opgave is bij iemand die ongeveer de hele winter in de bank heeft gezeten. Hij bewoog stijf en houterig en was weinig stabiel – een vooruitwijzing die ik misschien meer aandacht had moeten geven.

De wandeling was heerlijk en ja, misschien ook wel te lang. Vader wilde al een poosje even gaan zitten, maar ik stelde hem een zonnig terras in het vooruitzicht om op uit te blazen onder het genot van een heerlijk glas rosé. Dat laatste stelde ik vooral mijzelf in het vooruitzicht. ‘Hou vol, pap!’ riep ik, ferm coachend.

Met het terras in het vizier ging het mis. Op een onregelmatig stukje bouwterrein verloor vader zijn evenwicht, struikelde, tuimelde, viel. Ik had hem vast, echt waar. Maar hij glipte uit mijn vingers, brak eerst zijn val met zijn linkerarm en stuiterde toen ook nog met zijn voorhoofd op het harde zand.

Dat zag er lelijk uit. Ik bekeek de zanderige hoofdwond en dacht ‘tetanusinjectie’. Ik wist mijn vader te begeleiden naar een zorgmedewerkster die dienst had in zijn gebouw. Ze maakte de wond schoon en dat bleek gelukkig alleen geschaafd. Ze voelde even aan de arm, die pijnlijk was. Maar niet gebroken, constateerde zij. Haar advies: rustig terug in de bank gaan zitten en wachten tot het over gaat. Ik schafte een mitella aan, maar het lukte vader niet om dat concept nog te bevatten.

Maar de pijn in de arm ging niet over, dus bezocht ik met vader een huisarts. De arm was geheel zwart als gevolg van een bloeduitstorting, maar ook de huisarts zei: het is niet gebroken. En schreef een pijnstiller voor. Hij voorspelde een traag, moeizaam en pijnlijk herstel als gevolg van vaders ouderdom.

Bijna drie weken later klaagde mijn vader nog steeds over aanhoudende pijn. Een vervangende huisarts kwam op visite. Geen breuk, was ook haar conclusie. Maar ook: misschien toch even een foto laten maken. Dus maakten we een paar dagen geleden een uitstapje naar de afdeling radiologie van het nabijgelegen ziekenhuis, vader en ik.

De radioloog was even onverbiddelijk als de foto: de bovenarm was gebroken. Hij vroeg nog maar eens wat er precies was gebeurd, met een blik die mijn schuldgevoel tot ongekende proporties wist te brengen. Hij stuurde ons met foto naar de Spoedeisende Hulp, waar achtereenvolgens een verpleegkundige, een arts-assistent en een arts dezelfde diagnose kwamen afgeven. Ja, de arm was gebroken. Maar als dat direct na de val al was geconstateerd, dan hadden zij er ook niets aan gedaan. De breuk moest vanzelf helen. Met behulp van pijnstillers en misschien een mitella.

Ach, we waren er toch weer een middagje uit geweest.

EuroService 2016 (slot)

We naderen de zinderende apotheose, de finale van een week van muzikaal liefdevol samen komen: een eufemisme voor een keiharde landencompetitie waarin iedereen de beste wil zijn. Vanavond volgt dan de ontknoping, niet noodzakelijk verrassend maar ongetwijfeld vermakelijk. Er bij zijn en meedoen is het motto en dat kan natuurlijk: klik hier voor het stemformulier.

Na een aardige halve finale, waarbij uw Connaisseur opnieuw een 90%-score wist te behalen in de voorspelling, start deze avond met een lichte teleurstelling: onze vaderlandse troef, vriend Douwe Bob, heeft een erg vroege startpositie toebedeeld gekregen als nummer 3 van 26. Blijft de indruk die hij ongetwijfeld zal maken lang genoeg hangen om de stemmen van het publiek blijvend aan zich te binden? Of is dit juist in zijn (en ons) voordeel en is de concentratieboog van de hedendaagse televisiekijker na nummertje 5 sowieso aan z’n einde gekomen? Het kan altijd nog erger: ons Vlaams vriendinneke Laura moet deze avond het spits afbijten en vervolgens drie lange uren nagelbijtend in de green room doorbrengen.

Alvorens de puntentelling start hebben we dan ook de pauze-act en singlepromotie gezien van niemand minder Justin Timberlake, niet toevallig in het jaar waarin ook de Verenigde Staten meekijken naar het Eurovisiecircus. Twee jaar geleden kende het festival een Australische pauze-act en het jaar daarna was dat land van de partij als deelnemer. Een voorzichtige vooruitwijzing? Zien we volgend jaar Justin Bieber of Taylor Swift op het Eurovisiepodium? Ik denk het niet.

De meeste deelnemers van vanavond waren natuurlijk al te zien in een van beide halve finales. Maar de reeds geplaatste zes moeten zich vanavond bewijzen. Dit jaar hebben zij zich van hun beste kant laten zien. Een van de favorieten is de Franse Amir (elfde bijdrage), die helaas af en toe nog wat moeite heeft met de hogere noten. Ik heb hem daarover de afgelopen dagen intensief geadviseerd (zie foto). De Italiaanse Francesca Michielin (6) zingt daarentegen fantastisch: een indringend en meeslepend nummer. Titelverdediger Zweden (9) komt met puber Frans, die een liedje zingt dat wel erg veel wegheeft van Catch and release, een nummer van Matt Simons, maar een kniesoor die daarop let. Duitsland ging vorig jaar met nul punten naar huis en de kans is niet ondenkbeeldig dat zangeresje Jamie-Lee (10) vanavond hetzelfde gaat gebeuren. Boring! De Spaanse Barei (19) verrast met een swingende uitvoering van een feestelijke dancenummer en ook Engeland komt weer eens voor de dag met iets fatsoenlijks in de vorm van het jongensduo Joe & Jake (25). Tijdens hun optreden wordt het decor gevuld met selfies die een ieder mocht inzenden. Opdracht: zoek Meryl Streep!

De intrigerende act van de Russische Sergey (door de Zweedse presentatrice steevast aangesproken met Sir Gay) en de adembenemende vocalen van de Australische Dami en de Oekraïnse Jamala lijken de meeste kans te maken. Maar Douwe Bob kan dit drietal zomaar langszij inhalen. Zo blijft het toch nog spannend.

Hieronder opnieuw de top-10-voorspellen van uw Connaisseur, evenals zijn eigen voorkeur:

Voorspelling:

1 Rusland

2 Australië

3 Oekraïne

4 Nederland

5 Frankrijk

6 Zweden

7 Armenië

8 Oostenrijk

9 Bulgarije

10 Italië

Voorkeur van Le Connaisseur:

1 Frankrijk

2 Italië

3 Nederland

4 Oostenrijk

5 België

6 Bulgarije

7 Georgië

8 Spanje

9 Rusland

10 Australië

 

Hóór je wat ik zeg?!

O ja: het leerzame minicollege over dit onderwerp al bekeken?

EuroService 2016 (2)

Het is een heel zwaar leven. Elke avond stappen we op de fiets, De Ware en ik, op weg naar het Stockholmse Globenstadion voor een juryfinale of een live-uitzending. En na afloop zetten we er opnieuw flink de vaart in om in de stad deel te nemen aan het evaluatief overleg, in de volksmond ook wel afterparty genoemd. Nee, het valt om de drommel niet mee.

Zweden is een fantastisch mooi land, met gedurende het huidige jaargetijde de meest waanzinnige zonsondergangen en zonsopgangen, tussen welke maar erg weinig tijd zit. De mensen zijn aardig en ontspannen. Maar het land kent welk enkele eigenaardigheden. Er is een moeizame relatie met alcoholhoudende dranken - daarvan waren wij ons al bewust. Maar tijdens ons eerste bezoek aan de songfestivalarena dachten we na het uitzitten van alle bijdragen even een glaasje frisdrank te gaan tanken bij een van de vele barretjes in het stadion. Dit bleek helaas niet mogelijk. Tijdens de show waren deze kioskjes allemaal gesloten. Na afloop bleek er ééntje geopend. 'Omdat dit Zweden is', antwoordde het personeel vriendelijk glimlachend op onze waarom-vraag.

Gelukkig bracht onze Douwe Bob het er fantastisch vanaf. Ikzelf wist 9 van de 10 finalisten uit de eerste halve finale correct te voorspellen (zie vorige aflevering), dus ik durf mij rustig als kenner te profileren. Ook de vaderlandse pers kreeg hier lucht van getuige dit filmpje (vanaf ongeveer 45 seconden). In de tweede halve finale is het niveau helaas wat meer gemiddeld en dat maakt zo'n prognose weer wat moeilijker. Ja, ja, het is een heel zwaar leven. Maar: ik ga het hier toch even proberen. En om u als argeloze liefhebber enigszins te voorzien van een gedegen stemadvies is er ook weer een stemformulier te vinden onder deze link.

Deze tweede halve finale staat minder in het teken van uitbundigheid, beats en effecten. Toch is er genoeg dat opvalt. De Oekraïnse zangeres Jamala die in twee talen uiterst getergd zingt over de Russische misdaden tegen haar land. Het Australische adoptiemeisje dat een geweldig volume overbrengt, maar slechts met moeite van de kist kan komen waarop ze zit. De Bulgaarse zangeres met eigentijdse dance en asymetrisch kapsel. De Georgische band die in deze halve finale een volkomen eigen geluid durft te laten horen. Of de schattige Vlaamse Laura Tessoro, die de avond feestelijk afsluit. Er is ook een minuutje te zien van de deelnemers uit Engeland, Duitsland en (heel fraai) Italië.

De deelnemers die zaterdag zullen terugkeren in de finale zijn zeer waarschijnlijk:
Australië
Servië
Oekraïne
Bulgarije
Letland
België
Israël
Georgië
Litouwen
Macedonië

Naschrift, de volgende dag: uw Connaisseur voorspelde - opnieuw - 9 van de 10 finalisten juist. Polen ging door ten koste van Macedonië. Dat was wellicht ook wishful thinking.

EuroService 2016 (1)

Voorjaar in Stockholm is ongeveer het allermooiste wat er bestaat. De lucht, het water, de kleuren. En dit jaar is het dubbel feest. Onder deze zonnige omstandigheden bewegen De Ware en ik ons door onze lievelingsstad, die in de greep is van de Eurovisiekoorts. Een verslag (en stemadvies) in drie delen voor de thuisblijver, inclusief een stemformulier onder deze link.

We waren blij met onze nationale vertegenwoordiging, de enthousiaste en zelfverzekerde Douwe Bob, die met een prettig en licht afwijkend nummer tijdens de eerste halve finale zal optreden. Tijdens die uitvoering van Slow Down zal hij, de titel indachtig, tien hele seconden stilte inlassen. Dat is behoorlijk lang! Douwe doet erg zijn best om indruk te maken in Stockholm. Hij opende afgelopen weekend zijn eigen tijdelijke bar en riep dat iedereen daarbij welkom was. Dat bleek niet helemaal waar. Douwe en band traden op in de kelder voor de buitenlandse pers en voor de ware liefhebber bleek verder geen ruimte. Goed, we vergeven hem deze faux pas, mits onze jonge vriend straks ten minste de finale haalt. De kansen lijken daartoe goed te liggen.

Douwe Bob is de eerste mannelijke solist sedert jaren die namens Nederland optreedt tijdens het Eurovisie Songfestival. Mannen maken sowieso de laatste jaren statistisch meer kans. Ik heb daar zelf uitvoerig onderzoek naar gedaan en van de resultaten onlangs nog verslag gedaan tijdens een interessant minicollege (zie deze link). De voornaamste concurrenten van Douwe zijn dan ook mannen. Om te beginnen de Russische Sergey die (goed gekeken naar de Zweedse winnaar van vorige jaar) alle technische trucjes uit de kast trekt om een volledige videoclip op het podium neer te zetten. Onder ons gezegd: volslagen over de top. Maar het nummer You’re the only one staat wel al vanaf dag 1 aan de top bij de bookmakers. Verzekerd in elk geval van een finaleplaats. Ook de Hongaarse Freddie zal scoren op uiterlijke kenmerken. Hij ziet er goed uit en is ook goed bij stem. Dat kan niet worden gezegd van zanger Serhat die namens San Marino uitkomt. Zijn Turkse afkomst is wellicht nog goed voor televotes van Turkse stemmers in diverse landen, bij afwezigheid van het vaderland zelf.

Zangeressen zijn er ook nog altijd. Tijdens de eerste halve finale zingt Zoë het compleet Franstalige Loin d’ici namens Oostenrijk zoals mening Frans zangeresje dat deed in de vorige eeuw: erg vertederend. De sterkste zangeres in deze halve finale komt uit Armenië. Een stevig gezongen eigentijds popnummer met intrigerende elementen (is it a bird, is it a plane, is it a helicopter?), waaronder zelfs een hologram. Voor het eerst zingen de al vastgestelde finalisten hun liedje dit jaar ook al tijdens de halve finale. In deel 1 zijn dit niet de minsten: de Franse Amir  behoort tot mijn persoonlijke favorieten, maar daarover later deze week meer. De show wordt vooral gestolen door het Zweedse presentatieduo, 2015-winnaar Mans Zelmerlöw en Petra Mede, die tongue-in-cheek een heel nieuwe betekenis aan de Eurovisie-slogan 'Come Together' weet te geven (Now let's all get our towels and...'). Let ook op de onbetaalbare grap die volgt op het clichébegin 'Good evening Europe!'

Tot slot: natuurlijk durf ik mij hier te wagen aan een persoonlijke voorspelling van de tien landen die zich zullen plaatsen voor de finale…

Rusland

Armenië

Hongarije

Tsjechië

Nederland

Malta

Ijsland

Cyprus

Kroatië

Oostenrijk

Naschrift een dag later: in bovenstaande voorspelling kwam slechts één fout voor: IJsland ging niet door. In plaats daarvan treedt Azerbeijan aan in de finale.