Lieve Trubbels...

Het is een feestweek. Zoals elk jaar in september valt er volop te vieren, dit jaar zelfs nog wat meer dan anders. En als er wat te vieren valt, ben ik van de partij. Vaak ook in een leidende rol. Dat is dit jaar niet anders. Hoewel… Dit keer heb ik last van gemengde gevoelens. Op zijn zachtst gezegd. Jij weet wel waarom.

Ja, het klopt. Op de teller is net weer een jaartje bijgezet. Je kunt er om treuren, of je kunt het vieren. Ik kies doorgaans voor de positieve benadering. Natuurlijk ben ik ouder, maar er ligt ook opnieuw een heel nieuw levensjaar open. Kansrijk en avontuurlijk. Dit keer staat de rem op mijn positivisme. Het lijkt erop dat mijn zelfbeeld van enthousiaste, jonge hond plaats zal moeten maken voor een grijs en wijs en waakzaam exemplaar. Want er wordt een puppy geboren.

Nee, ik was zeker nog niet klaar voor het grootouderschap. Wie is dat wel? (O ja, mijn eigen moeder, jouw oma: die stond al ruim voor haar vijftigste te popelen). Niet alleen vind ik mezelf veel te jong, maar dat geldt ook voor jou, kleine Trubbels, de aanstaande moeder van mijn kleinkind. Terwijl je zelf nog een kind bent, denk je deze volwassen verantwoordelijkheid aan te kunnen. En ook nog zelfstandig, want de vader van de nu nog ongeboren vrucht kampt vooralsnog eveneens met gemengde gevoelens en zal nooit fulltime in beeld zijn. Je hebt dus geen partner, geen opleiding, geen huis, geen baan.

Jouw ingrijpende beslissing stemt mij dan ook bang en verdrietig, terwijl een dergelijke gebeurtenis toch juist vooral heel feestelijk zou moeten zijn. Want ik ben niet voor niets zo oud geworden: ik heb gezien en geleerd dat onder deze omstandigheden de achterstand voor moeder én kind vaak maar moeilijk is in te lopen. Dat lijkt dan ook oneerlijk voor een kind dat zelf helemaal geen invloed heeft gehad op zo’n drastisch besluit.

Maar jij denkt daar anders over. Tegen alle verwachtingen in blijf jij geloven in het succes van de komende ontwikkelingen. Voor de oude hond die ik ben is dat geloof veel moeilijker op te brengen, maar ik hoop het wel.

Accepteren, dat is dus het enige wat er op zit, voor mij en voor de andere betrokkenen. We blijven bang en bezorgd én we blijven dat ook zeggen. Accepteren is niet hetzelfde als instemmen. Je weet dat ik jouw beslissing onverstandig vind. Maar jij denkt dat verstandig niet altijd hetzelfde is als gelukkig. Daarin heb je gelijk, dat is niet altijd zo. Ik hoop vurig voor jou en je puppy dat je een gelukkige beslissing hebt genomen. En dat je er – ondanks mijn nog altijd voortdurende twijfel – een succes van maakt waar je trots op zult zijn.

En ik ook.

Ik hoop het.

Echt.

Gadget

Het is september. De maand die in het teken kan staan van een heerlijke nazomer of een vroege herfst. Zo ongeveer als mijn huidige levensfase. Het is ook de maand waarin herfst of nazomer van mijn bestaan weer wat dichterbij komen. Vlak na de start van het sterrenbeeld Weegschaal. De Twijfelaar.

Voor bewezen diensten ontving ik van mijn werkgever een bonus in de vorm van een geschenkbon van een substantiële waarde. De bon kon worden verzilverd in een eigentijds webwarenhuis, propvol designartikelen. Een uitgekiende smaak en een hypergevoelige trendradar zijn ongeveer de meest bepalende eigenschappen van mijn sterrenteken. En dus zat ik urenlang achter mijn beeldscherm in de shop-till-you-drop-modus.

Kiezen uit die eindeloze voorraad van stijlvol vormgegeven vazen, klokken, tafellampjes, pepermolens, nagelschaartjes, kurkentrekkers, notenkrakers en nog ruim honderdduizend volkomen overbodige artikelen was voor De Twijfelaar schier onmogelijk.

Er bleek een categorie ‘gadgets’. En ik durf het hier best te bekennen: ik ben een soort van gadgetjunk (want: trendradar!). Deze categorie was onverdeeld in groepen als Kantoor, Electronica, Reis en Funny. Ik vond er een opblaasbare voetbal met een doorsnee van twee meter. En een bamboefiets - prima match bij mijn houten zonnebril, maar buiten budget (zoals ongeveer alle artikelen). En een waterijsjesmaker in de vorm van leuke onderwaterfiguren. En een afstandsbediening in de vorm van een toverstaf. Ik verzin dit niet!

Ook dit aanbod bleek te breed om er een beredeneerde (als ook onberedeneerde) keuze uit te maken.

Maar wacht: er bestond ook nog een hoofdstuk aanbiedingen. Even gek als ik ben op gadgets, ben ik op aanbiedingen. De genoemde aanbiedingen in deze categorie waren vermomd als huishoudelijke apparaten van een zekere handigheid. En daar, tussen de strijkijzersnoergeleiders en de volautomatische melkopschuimers, vond ik inderdaad de ideale aanschaf. De perfecte combinatie van innovatieve gadget, praktische bruikbaarheid én budgettair haalbaar (wegens korting van twintig procent): een zogenaamde Window Vac.

Deze WIndow Vac is een (uiteraard) oplaadbaar apparaat, dat ervoor zorgt dat ramen streeploos worden gezeemd. Na het inzepen van het ruitoppervlak (spons, houder en kleine hoeveelheid zeepoplossing inbegrepen) zuigt het elektronisch aangestuurde zeemoppervlak van de Window Vac het behandelde raam geheel schoon en kurkdroog. An amazing discovery!

Ikzelf was of zeem zelden de ramen, daarvoor hebben De Ware en ik een fijne hulp, die dat met liefde en regelmaat bij ons komt doen. Ik meende dat ik haar ook zeker zou blij maken met deze aankoop: ja, ook het sociale karakter is kenmerkend voor de Weegschaal, of had ik dat al gezegd?

Maar natuurlijk moest ik eerst mijn nieuwe speeltje (uiteraard daags na bestelling thuis geleverd) zélf uitproberen.

Van de wervende verkooptekst was geen lettergreep gelogen: wát een genot! Eindelijk weer een uitzicht door de slaapkamerramen (waarvan onze hulp zich verre houdt). En omdat de Vac geschikt was voor elk glad oppervlak nam ik ook de badkamer even mee. Doorgaans vind ik dit karwei even vervelend als vermoeiend, maar nu!

Het allermooiste is dat dit wonderapparaat een heel stoer uiterlijk heeft, in de zwartgele kleurencombinatie van veel hogedrukspuiten, waarmee je ook zo mannelijk voor de dag kunt komen. Een Weegschaal kan misschien moeilijk keuzes maken, maar heeft er uiteindelijk zelden spijt van. Deze aanschaf maakt ouder worden een stuk draaglijker!