Behulpzaam

'Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten’. Een fraai, maar in vergetelheid en onbruik geraakte oud-Hollandsche tegeltjeswijsheid met als essentie dat iemands wereldbeeld is gebaseerd op het eigen karakter. En zoals bij elk cliché zit daarin een kern van waarheid. Ondanks de huidige wereldwijde tsunami van negativiteit zie ik zelf nog altijd de goedheid in de mens.

Wanneer een medemens in zichtbare emotionele, fysieke of financiële nood verkeert, ben ik de eerste om op te springen en de helpende hand te reiken. Het hoeft daarbij niet noodzakelijk om een medemens uit de directe omgeving te gaan (hoewel ik wel een lichte neiging heb om hieraan voorrang te verlenen). Maandelijks gaan er vaste bedragen van mijn bankrekening naar verschillende hulpverlenende instanties die de nood lenigen van anonieme minderbedeelden.  Volgens deze instanties houd ik met mijn bijdragen maandelijks enkele kinderen in leven, bouw ik ten minste een nieuw schoolgebouw, bekostig ik een cruise voor acht armlastige en minder mobiele bejaarden en draag ik structureel bij aan een medicijn tegen longkanker en dementie. Ach, je doet je best.

Op sociale media probeer ik ook op alle hulpvragen in te gaan. Wanneer een kat of kind zijn zoekgeraakt ben ik niet te beroerd om een opsporingsbericht te delen. Ik heb mij geabonneerd op nieuwsgroepen waarin zowel arme als wanhopige mensen op zoek zijn naar basale of juist exclusieve, maar onvindbare voorwerpen. Als ik ’s ochtends een oproep lees om een binnenhok voor een revaliderende cavia of honderdvijftig ballenbakballen voor een peuter-zonder-speelgoed waar de urgentie vanaf druipt, dan word ik hierdoor de rest van de dag volledig in beslag genomen. Ik informeer bij bekenden en collega’s, sla driftig aan het googelen en loop eventueel een kringloopwinkel binnen. Zó graag wil ik behulpzaam zijn bij het vervullen van deze wensen. Gelukkig blijk ik niet de enige, want in bijna alle gevallen wordt binnen een dag of wat aan zo’n verzoek voldaan en lang niet altijd door mij. Ik ben dan te blij en opgelucht om spijt te hebben van alle tijd en energie die ik erin gestoken heb.

               

Soms is het iets eenvoudiger om bijstand te verlenen aan hulpbehoevenden. Om types als ik, die handelen vanuit een even diepgevoeld als obsessief verlangen tot naastenliefde, heeft iemand het begrip crowdfunding uitgevonden. Dat moet haast wel een gelijkgestemde ziel zijn. Deze uitvinding sluit immers naadloos aan bij mijn eigen hulpvraag. De afgelopen week wist ik zo met enkele muisklikken bij te dragen aan het verschijnen van een vinylplaat in de Brabantse taal door een onbekende legende. Als dank zal hij zelfs mijn naam op de hoes vermelden. Ach, dat had heus niet gehoeven. Ook gaf ik gul voor een in Houston (USA) uit te voeren behandeling van een plaatselijke fitnessinstructeur met hersentumor en ook een vriendin en twee kleine kinderen. Een fitnessinstructeur hoort nou eenmaal gezond te zijn.

Het allermooiste van crowdfunding is dat direct inzichtelijk is of de gekoesterde wens ook vervuld gaat worden. Zo weet ik nu dat de legende zijn vinylplaat zal kunnen gaan maken. De zieke fitnessleraar heeft in vier weken al ruim 150.000 euro binnengehaald van de benodigde 250.000 euro. Zijn behandeling is gestart.

En dat komt allemaal niet alleen door mij.

Dat komt door de goedheid in de mens.