To blog or not to blog?

Harry Mulisch is ons net ontvallen, dus het wachten is op een nieuw literair talent. Is dat voor mij de reden om een eigen blog te starten? Nee, dat zou arrogant zijn. En ik ben de bescheidenheid zelve. Mijn motieven zijn zuiver persoonlijk van aard.

Jawel, schrijven vind ik leuk. En ik durf ook nog wel te beweren dat ik het best aardig kan. Dus ook daarom. Maar vooral: er gebeurt nogal wat in mijn leven, de laatste tijd. Het hele jaar 2010 is voor mij een bewogen en bizar jaar met veel emoties en extremiteiten. Zaken waarmee iedereen overigens wel eens te maken krijgt, maar veelal niet in zo'n kort tijdsbestek. Door die snelle (en gevarieerde) opeenvolging van gebeurtenissen worstel ik nogal eens om het hoofd boven water te houden (zie afbeelding hierboven). Door erover te schrijven hoop ik wat overzicht en - wie weet - ook inzicht te scheppen. (Van je af!) Voor mijzelf is het misschien waardevol om het later, op afstand, nog eens te overzien. Nu kan dat hele 2010 mij gestolen worden, over enkele jaren zie ik dat wellicht geheel anders.
Is dit dan een therapeutisch blog? Dat zou in elk geval mooi meegenomen zijn. Maar nee, misschien zijn er lotgenoten die zich geholpen of getroost voelen door mijn ervaringen. Of wellicht blijven mijn blogberichten tot in de eeuwigheid in hun baan door de virtuele melkweg. In dat geval is het ooit nog zinvol, leuk of hilarisch voor het nageslacht.
Interactief is het natuurlijk altijd. Elke reactie is welkom!

Wordt vervolgd: om te beginnen zal ik in komende afleveringen enkele columns die ik de afgelopen maanden schreef voor FontysOnline hier publiceren.