Babyshower

Waarin duidelijk wordt dat er altijd weer dingen zijn die je voor de eerste keer kunt doen…

Nooit had ik er een seconde aan gedacht dat het nog eens zou gebeuren, maar op een zonnige zaterdagmiddag vond ik mezelf opeens terug bij een babyshower. De babyshower is een event dat vooral groot geworden onder aanmoediging van de huidige generatie millennials. In de dagen dat mijn eigen omgeving zich op zijn toppunt van vruchtbaarheid bevond was de babyshower een volkomen onbekend fenomeen. Tegenwoordig is een van de belangrijkste criteria van het concept dat deelname alleen is voorbehouden aan vrouwen. Dus nee, nooit had ik verwacht dat ik zomaar op een babyshower zou belanden.

Nou ja, zomaar. Er was wel wat aan vooraf gegaan. Een maand of vier geleden nodigde mijn middelste kind, ons Hommeltje, zichzelf bij ons uit om samen met de bijbehorende schoonzoon te komen eten. Tegen een dergelijk spontaan initiatief heb ik geen verweer. Hommeltje bracht een cadeautje mee: Het Superopa-boek. Wat grappig toch weer, dacht ik nog. Maar het kwartje viel pas echt toen ik ontdekte dat op de tweede pagina van het boek een foto van een echografie was geplakt. Het was de eerste foto van ons nieuwe kleinkind. 

Terug naar de babyshower. Jongste zus, zelf al behoorlijk ervaren in het moederschap, bundelde de krachten met BFF van Hommeltje, nam de organisatie van dit evenement op zich en stelde haar eigen achtertuin beschikbaar als feestlocatie. En zo kwam het dat er bij wijze van hoge uitzondering ook mannen welkom waren op deze babyshower. Meer specifiek: de pappa’s. Of liever: de opa’s. We waren natuurlijk zeer vereerd met de uitnodiging en de unieke kans om deel uit te kunnen maken van zo’n gesloten vrouwenbastion. Het voelde een beetje of we een geheime bijeenkomst van de vrijmetselarij mochten bijwonen. We waren er allebei lang tevoren opgewonden over. Waaraan hadden we dit toch te danken?

Een week of wat voor de happening kwam de aap uit de mouw. De organisatie liet weten dat het bedoeling was dat wij het entertainment zouden verzorgen. En of we maar met iets origineels wilden komen. We hadden geen idee wat origineel in dit verband betekende. We gingen research doen en - ik weet eigenlijk niet of ik dit wel openbaar mag maken - kwamen erachter dat babyshowergasten zich veelal bezighouden met het nuttigen van zoetigheden, het maken van cupcakes, blind babyhapjes proeven en herkennen, de zwangere buik beschilderen en baby’s boetseren van klei, marsepein of scheerschuim. Activiteiten die door de huidige organisatie als niet origineel genoeg werden bestempeld. Begrijpelijk.

Aan ons derhalve de taak om de Babyshower 3.0 vorm te geven. En dat is enorm gelukt. Het was een fantastische gebeurtenis. Met veel liefde, warmte en humor. En nog leerzaam ook.

Maar verder kan ik er natuurlijk niets over openbaar maken. In elk geval niet voor ik het heb gedeeld met het middelpunt van alle feestelijkheid: mijn nog ongeboren kleinkind.