Safari

We waren er helemaal klaar mee, De Ware en ik. Al maandenlang zaten we hele dagen tussen vier muren naar een schermpje te turen. Zo moet ongeveer een bijna-doodervaring voelen. De laatste weken moesten we ook nog de avondwandeling schrappen. Ons huis was een kantoor geworden en we deden alles op routine en zonder veel enthousiasme of energie. We snakten naar afwisseling en uitdaging.

Ik dacht aan dat gezegde over verandering van spijs. Ons kantoor konden we ook in een andere omgeving inrichten. We wilden eerst naar een huisje aan de kust, zodat we tussendoor eens een strandwandeling zouden kunnen maken. Maar ja, tijdens kantooruren zijn we vooral gebonden aan werk en scherm en een strandwandeling in het donker heeft toch een verminderde aantrekkingskracht. Bovendien vreesden we de kwaliteit van de wifi in de kustprovincies. Dit is een irrationeel vooroordeel, ik weet het. Maar wat als we in onze duinbungalow beschikten over matig of  - o, horror - zelfs helemaal geen internet, dan was de hele onderneming tevergeefs. Het ging immers niet om een plezierreisje, nee, gewerkt moest er worden. En wat als we essentiële documenten of onmisbare zaken thuis op bureau of aanrecht zouden achterlaten? Gezien ons seniorengeheugen echt geen ondenkbare wending. Dan zouden we urenlang terug moeten reizen om de vergeten goederen op te halen.

We kozen voor een praktische oplossing. In het nabijgelegen safaripark (zeven autominuten) huurden we een vakantiewoning in het safari-resort, een ruime lodge met uitzicht op een weide met de toepasselijke naam Serengeti. Tussen 10 uur ’s ochtends en 16 uur ’s middags trokken er voortdurend struisvogels, elandantilopen, zebra’s, zeboes en giraffen aan ons raam voorbij. De neushoorns moesten deze week fulltime in hun binnenhok blijven, maar binnen een paar minuten wandelden we naar de zeehondenvijver en het leeuwenverblijf. Het leek verleidelijk om ons te laten afleiden door al die indrukken, maar uiteindelijk had de verandering een positieve invloed op onze productiviteit. Dat gezegde over spijs en eten bleek echt te kloppen.

Het hielp ook dat het een ruime en best wel luxe woning was. Met een vaatwasser, die we thuis niet hebben. En met een sauna in een van de twee badkamers. Hebben we thuis ook niet. We konden ons eigen potje koken op de moderne kookplaat en met behulp van de oven-magnetron-combinatie. We hadden zelf boodschappen meebracht, maar het bleek wel een puzzel om uit te vinden hoe we met deze apparaten de gewenste dingen gedaan kregen. Een handleiding was nergens te vinden. Evenmin overigens als een schilmesje of een ovenschaal. Maar wel héél véél glaswerk en dat is natuurlijk ook belangrijk. Beurtelings bogen we ons over het dashboard van de kookplaat en de touchscreen van de oven. Het kostte veel tijd, discussie en ook wel gevloek voordat er iets werkte. Achteraf bleken we de kaasschotel niet in de oven te hebben verwarmd maar toch in de magnetron. Het zoeken naar de juiste knoppen op de vaatwasser duurde net zolang als het draaien van het hele programma (ruim tweeënhalf uur, waarom moet dat toch zo lang duren?). Tot slot bleek de sauna niet te werken, want die reageerde nergens op. Of wacht, dáár zat nog een verborgen knopje. En jawel: dat werkte. We konden heerlijk schoon en ontspannen naar bed. 

Kortom, we hadden niets te klagen over afwisseling en uitdaging.

We konden trouwens ook eten bestellen en laten bezorgen via de speciale app van het safaripark. Op onze laatste avond besloten daarvan gebruik te maken. Toen ik onze bestelling invoerde, zag ik dat ik via die app ook de handleidingen kon downloaden van alle apparaten die in onze lodge aanwezig waren. Ook zo'n handige service.