Het was een gevarieerde en boeiende week @TheOffice én daarbuiten. Ik zocht de waarheid, maar vond haar niet. Wel liep ik tegen allerlei andere interessante fenomenen aan, waarnaar ik juist helemaal niet op zoek was. Ook vond ik energie en inspiratie op onverwachte plaatsen.
Mr. Harm Brouwer, voorzitter van het college van Procureurs-generaal en daarmee de hoogste man van het Openbaar Ministerie, bezocht onze opleiding om een lezing te houden over het juridische begrip Waarheidsvinding. Brouwer ontpopte zich als een onderhoudende en boeiende verteller met veel humor en zelfspot. De waarheid bestaat niet, concludeerde Brouwer. Althans niet in het Nederlands strafrecht. De rechter is hier eigenlijk maar een leek, die zijn oordeel laat bepalen door gekleurde verklaringen en onvolledig bewijsmateriaal. Een eye-opener!
Luttele dagen later volg ik, uit hoofde van mijn functie, een tweetal workshops. Over de ontwikkeling van de hersenen van adolescenten, ‘Het Lerende Brein’. Opnieuw een openbaring: we verwachten van onze studenten dat ze kunnen plannen, structureren, organiseren en reflecteren. Vaardigheden die worden aangestuurd vanuit de frontale precortex (ofwel de voorste hersenkwab). Een onderdeeltje dat echter pas is volgroeid tegen het 25ste levensjaar (en alweer begint af te sterven rond het 50ste).
We beoordelen studenten dus op zaken die simpelweg nog niet binnen hun fysieke mogelijkheden liggen. En da’s niet eerlijk, oh nee…!
De tweede workshop, valk daarna, speelt daar direct fraai op in. Onder de noemer ‘Technology Enhanced Learning’ biedt de gedreven workshopleider Jeroen Alessie suggesties om de groeiende generatie ‘digital natives’ bij de les te houden. Bijvoorbeeld door hoorcolleges te comprimeren tot videoclips van 10 minuten, die bekeken kunnen worden op laptop, iPad of smartphone.
Of het ontwikkelen van een game, die aansluit bij het vakgebied. Serious Gaming! Past dat in ons vakgebied? Zeker, maar dat vraagt ook van de docent een totaal andere werkwijze. Wat ’n mooie uitdaging! Tijdens de gezamenlijke lunch maak ik een spontane vervolgafspraak met Jeroen.
In de avonduren bezoek ik dan nog een moderne remake van de al ruim vijftig jaar oude voorstelling Bosch Marieke. Een dramatische soap waarin de bitch Marieke recht tegenover de heilige Maria staat. In de nieuwe versie spelen digitale hulpmiddelen een ondersteunde rol. En dochterlief speelt er een vrolijke en overtuigend ondeugende mannenrol (!) in. Van zoveel jong talent en jeugdig enthousiasme, met of zonder frontale precortex, werd ik helemaal blij.
Van al die nieuwe indrukken, ontdekkingen en openbaringen, energie en adrenaline lag ik nog wel een tijdje wakker. Helemaal niet erg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten