Klus klaren

Op het werk een weekje adempauze gehad. Een uitgelezen mogelijkheid om de aandacht te verleggen naar nog openstaande projecten in en om het huis. Nee, aan goede voornemens ontbreekt het mij zeker niet. De uitvoering laat helaas nog iets te vaak te wensen over.

Aan het eind van deze breakweek zag ik een bericht van een van mijn Facebookvrienden,  eveneens werkzaam in het onderwijs. Hij had zijn gezin een midweek naar een bungalowpark gestuurd en vervolgens alle kamers in de eigen woning eigenhandig geheel gerenoveerd volgens een eveneens eigenhandig opgestelde ToDo-lijst met van die prachtige en praktische  afvinkvakjes. Een jaloersmakende foto van deze geheel afgevinkte lijst was bijgesloten bij zijn bericht.

Zelf heb ik ook alweer ruim een half jaar zo’n ToDo-lijst liggen, met daarop uiteenlopende klussen, variërend van het volledig stucen en stofferen van een slaapkamer tot het aanbrengen van een keukenplint (ToDo sinds 2003). Ik heb geleerd om alle projecten te verdelen in hapklare en overzichtelijke brokken.  Elk karwei is voorzien van een haalbare deadline. Waarom lukt het dan toch zo zelden om die te halen?

Waarschijnlijk komt het omdat ik het beoogde eindresultaat steeds visualiseer en aan dit beeld ook immer wil vasthouden. Van de weg erheen kan ik me iets minder goed een voorstelling maken. Ik vergeet bijvoorbeeld dat er veelal eerst iets moet worden opgeruimd, afgevoerd en weggegooid. Begrijp mij goed: ik vind het fantastisch om met mijn volle stationwagon naar de plaatselijke vuilstort te rijden en aldaar mijn opgespaarde welvaartsresten met een groots gebaar in de daartoe bestemde afvalbakken te werpen. Maar het selecteren van wat al dan niet nog bruikbaar is blijkt vaak veel meer tijd te kosten dan het totale project dat daardoor vaak in die eerste fase al stagneert.

Een andere vertragende factor is het vinden van consensus. In het goed geoliede team dat De Ware en ik samen vormen ben ikzelf doorgaans degene die de initiatieven neemt op dit terrein. Meestal zijn die al ingekleurd met creatieve en vernieuwde ideeën en ontwerpen.  Vind ik. De Ware houdt hierover echter doorgaans ook heel eigen denkbeelden op na en die staan veelal haaks op de mijne.

De keukenplint ontbreekt al ruim tien jaar, omdat we het niet eens worden over de hoogte en de kleur ervan. Op de meest recente ToDo-lijst heb ik de plint opnieuw opgevoerd, met weinig verwachtingen. De plint heeft kennelijk geen persoonlijke prioriteit.

Prioriteiten stellen bemoeilijkt sowieso een vlotte voortgang.

Ach, met weemoed denk ik soms terug aan de tijd dat het uitvoeren van dergelijke projecten afhankelijk was van een geldelijk overschot. Elke uit te voeren klus schreven we op een briefje dat we dichtgevouwen in de Klussenpot stopten. In tijden van enige financiële welvaart trokken we blind een klus, die vervolgens werd uitgevoerd – leuk of niet. Nou ja: soms gooiden we een klusje stiekem terug, want tenslotte had elk karweitje prioriteit.