Hier in Wenen, waar de weersverwachting overigens naar beneden is bijgesteld, spreekt men van de Belgische Justin Bieber en de Servische Adele. In de zaal bleken ze publiekslievelingen. Hoe zal dat zaterdag verder gaan? Hierbij in elk geval een vooruitblik op de tweede halve finale. Eerder zei ik dat die iets interessanter zal zijn dan de eerste. Dat was gelogen. Maar: vanavond gaan we wel de uiteindelijke winnaar tegenkomen!
We starten vrolijk en
up-tempo met een man-vrouw-combinatie uit Litouwen, Monika en Vaidas met ‘This time’: Pretentieloze feel-good die we in de finale echt nodig hebben.
Enige tijd geleden drukte een vriend uit Liverpool mij op
het hart dat de Ierse inzending dit jaar de dark horse zou zijn. Maar hoe ik
ook luisterde naar ‘Playing with numbers’ van Molly Sterling: ik hoorde het er
niet in. Begreep later dat dat de betreffende vriend een Ier van geboorte is.
Uit San Marino volgen twee kinderen die de afgelopen jaren deelnamen aan het
Junior Songfestival: Anita & Michele. Hoge schattigheidsfactor, maar ‘Chain of lights’ gaat de finale niet halen. Misschien heeft Knez uit Montenegro meer
geluk, hij schijnt een grote Balkanster te zijn. Van zijn bijdrage ‘Adio’ hoeft
hij het niet te hebben.
Na de Georgische strijdster van dinsdag, stuurt ook Malta
een ‘Warrior’. De kansen op succes voor Amber zijn echter nog een stukje lager.
Een echt hoogtepunt komt uit Noorwegen. Het duistere ‘A monster like me’ van
Mörland & Debrah Scarlett. Ze hebben goed geluisterd en vooral gekeken naar
de Common Linnets. Boeiend en sfeervol: finale! Mijn lieve vriendin Debrah (zie
foto) Há um mar que nos separa’. Ga
maar even en neem de volle drie minuten! Uit Tsjechië komt alweer het derde m/v-duo van vanavond:
Marta en Vaclav met ‘Hope never dies’. Een beetje rock-cliché, maar zonder
shirt ziet Vaclav er lekker uit. Is ook wat waard.
De jongste deelnemer is Nadav Guedj uit Israël: 16 jaar
(ook al zou je dat niet zeggen). ‘Golden boy’ begint veelbelovend, maar wordt
dan zo fout dat het misschien ook wel weer leuk is. Finale!
Uit Letland komt dan Aminata (nee, ik verzin dit niet)
met ‘Love injected’. Soort van atonale electroballad die door de ziel snijdt.
Behoorlijk hysterisch, maar ook opvallend.
Uit Azerbeidjan komt Elnur Hüseynov met de powerballad ‘Hour of the wolf’. Schijnt goed te liggen bij de bookmakers, maar het is net te
gelikt. En slaapverwekkend ook, trouwens. Vervolgens worden we van de Ijslandse
inzending ook niet wakker. ‘Unbroken’ van Maria Olafs heeft werkelijk niets
onderscheidends. Snel door: en nu wel rechtop zitten, want hierna volgt de
onvermijdelijke winnaar van het hele festival. Mans Zelmerlöw die voor Zweden
zijn ‘Heroes’ zingt. Strak en dansbaar nummer, is misschien iets té veel
schatplichtig aan David Guetta (Lovers on the Sun), maar met een knappe en
innemende podiumact. Hiervan bijkomen kan tijdens het Zwitserse optreden van
Melanie René, want ‘Time to shine’ is weer zo’n dertien-in-dozijnballad als
Ijsland en Azerbeidjan. En dan, toe maar, nog een ballad: ‘One thing I should have done’ van John Karayiannis voor Cyprus. Geen power, maar fraai ingetogen.
Ik zei tegen John dat het goed was (zie foto).
Voor Slovenië komt het duo (!) Maraaya met een soulful
popnummer ‘Here for you’. Ondanks het vage optreden met retro koptelefoons
verzekerd van een finaleplaats. De laatste bijdrage van de tweede finale komt
van Polen. Monica Kuszynska zingt een vrij trage ballad ‘In the name of love’
en ze zit daarbij ook nog in een rolstoel, dus er valt weinig dynamiek te
verwachten.
Ter rechterzijde weer de voorspelde tien finalisten van
deze halve finale. Benieuwd of ze inderdaad zaterdag van de party zullen zijn….
Wordt (alweer) vervolgd!
1. Zweden
2. Noorwegen
3. Slovenië
4. Israël
5. Azerbeidzjan
6. Letland
7. Litouwen
8. Tsjechië
9. Polen
10. Montenegro
Geen opmerkingen:
Een reactie posten