Vormgeving

Met bovenmatige belangstelling bekeek ik onlangs een serie waarin aandacht werd besteed aan de wijze waarop mannen omgaan met hun uiterlijk. Bekende Nederlanders als Simon (van Nick), Geer (van Goor), Goor (van Geer) en Frank (van Ronald) spraken, de gene voorbij, over de mannelijke vormgeving. Die van een strak lijf en een dito gezicht. Boegbeelden, rolmodellen, ik ben fan!

De zomervakantie is alweer even voorbij. Ik maakte een gedenkwaardige reis waarin ik volop genoot van alle indrukken, fantastische bezienswaardigheden en vergezichten, aardige mensen en, jawel, lekker eten en drinken. Zoals gebruikelijk was mijn koffer bij terugkeer een stukje lichter (want de meegenomen voorraad hagelslag en Heinz sandwichspread was volledig opgesoupeerd) en ikzelf een behoorlijk stuk zwaarder. Het was dus maar goed dat ik mij voorafgaand aan die vakantie had gericht op een slanke start door mijn sportschoolroutine wat te verzwaren en mijn eetgewoonten te verlichten. Bij thuiskomst moest dat dus opnieuw.

De zomervakantie is alweer even voorbij. En hoewel de nazomer geen einde leek te kennen, wilden De Ware en ik toch graag nog een weekje zon en strand alvorens de winter definitief intreden zou.  Teneinde mij shirtloos in ons men-only clothing optional resort te kunnen vertonen moest ik mij weer uitleven in de sportschool en inhouden aan de snackschaal. Drie weken had ik nodig om mijn streefgewicht en –figuur te behalen. Toen konden we vertrekken, hagelslag en Heinz in de bagage.

De zomervakantie is alweer even voorbij. Maar toen we landden op ons paradijselijke eiland kwam die weer helemaal terug. Ons verblijf lag onder een strakblauwe hemel en een stralende zon, onze bungalow pal aan het zwembad. In een hoek van het complex stond een aantal fitnessapparaten opgesteld, bedoeld om de bereikte vormgeving van het vakantielichaam in stand te houden. Van een afstandje keek ik er even naar en wendde toen snel het hoofd af.  Daarmee wilde ik me even niet bezig te houden.

De zomervakantie is alweer even voorbij. De lopende vakantie trouwens ook bijna. Al vijf dagen zijn verstreken, waarin we ons steeds bewegen van onze bungalow naar ofwel het zwembad ofwel een van de meest nabijgelegen restaurants en ten slotte via een kroegterras weer terug naar de bungalow. Soms slepen wij het alras zwaarder worden lijf naar het strand. De dagelijkse actieradius bedraagt niet meer dan enkele honderden meters. Tussendoor moeten we even gaan zitten, voor een glas cava, dat we in onze staat van opperste mindfulness nuttigen met volledige aandacht. Net zoals het heerlijke eten. Tot de laatste hap en de laatste slok.

Als ik vandaag voor de manshoge spiegel sta in de badkamer, zie ik weinig meer van het strakke en getrainde lijf waarmee ik deze week begonnen ben. Wat ik in drie weken zorgvuldig wist vorm te geven, is in vijf dagen tenietgedaan. Over twee dagen reizen we terug. Dan kan ik weer opnieuw beginnen. Om een volgende deadline te halen. Een volgende vakantie. Een volgend shirtloos avontuur.

Over twee dagen reizen we terug. Die kan ik alvast doorbrengen op de fitnessapparaten, hier op het complex.