Zelf heb ik al vele jaren geleden De Ware gevonden. En
nog altijd ben ik daar heel gelukkig mee. Ik zou ook niet anders willen dan
heel oud te worden met elkaar. Toen wij elkaar ontmoetten was de telefoon nog
echt een degelijk apparaat voor traditionele afstandsconversatie, net niet meer
van bakeliet. Sterker nog: zonder die functie was er van onze
lang-en-gelukkigrelatie waarschijnlijk geheel geen sprake geweest. Ik vraag me
af of ik er in het huidige tijdsgewricht in zou zijn geslaagd net zo’n perfecte
partner te vinden als ik nu heb. Ik vrees dat ik mijn dagen eenzaam en onzeker
zou doorbrengen met een kat en een legpuzzel.
In mijn omgeving zie ik wel mensen die zich op de moderne
relatiemarkt storten. Ik word zelf
behoorlijk moe als ik er ook maar naar kijk, maar kennelijk geeft het
verlangen naar een partner ook veel energie. Stiekem is het wel vermakelijk om
te luisteren naar de belevenissen van de vrijgezelle avonturiers. En leerzaam trouwens
ook. Zo weet ik inmiddels vrij goed hoe dat hedendaagse daten in zijn werk
gaat. Zoekende zielen ontmoeten elkaar niet meer op het werk, in de winkel of
de kroeg. De telefoon speelt hierbij een sleutelrol. Maar mind you: dus niet om te telefoneren! Nee, op de mobiel dient een
datingapp te worden geïnstalleerd. En op die datingapp een profiel met
profielfoto en wervende tekst. Pure marketingcommunicatie. Overigens: uit
onderzoek is gebleken dat die foto bij voorkeur geen selfie mag zijn. Daarmee heb je als jezelf etalerende single minder
kans op succes. Best bizar: je moet immers eigenhandig een foto van jezelf
maken omdat je nog niemand hebt gevonden die dat voor je kan doen.
Ik ken inmiddels ook de werkwijze. Gebruik van de
datingapp kan leiden tot een virtuele match. Het is zaak om dan zo snel
mogelijk tot een ontmoeting over te gaan, bijvoorbeeld voor koffie op een terras.
Om te beoordelen of er ook in het echte leven sprake is van – jazeker – een click. Dit moment bepaalt het vervolg
van het contact. Mijn Beste Vriend, om onbegrijpelijke redenen nog altijd
single, stelde die eerste ontmoeting aanvankelijk steeds uit om eerst via app-
of sms-contact met elkaar vertrouwd te raken, maar de potentiële partners
bleken minder geduldig. Die zochten verder en vonden dan steevast een sneller
alternatief. Exit BFF.
Tja, deze hele nieuwe manier van verkering vinden kent
een volkomen eigen regelgeving. Het luistert allemaal nogal nauw. Want veel verder
dan een kop koffie mag die eerste ontmoeting bijvoorbeeld weer niet gaan. Mijn
favoriete collega, bekend om een vaste voorkeur voor mokkakleurige vrouwen van
tenminste een decennium later, meende zijn ideale Beyoncé al te hebben gevonden
bij die eerste date en bleef er direct maar slapen. De volgende ochtend was de
lol er bij hem al vanaf (aldus hijzelf). Exit favo collega.
Zeker, het zijn amusante avonturen. Voor anderen. Voor
mijzelf is het echt te ingewikkeld. Zonder De Ware zat ik nu eenzaam en onzeker
thuis met kat en legpuzzel. En aan de telefoon. Met iemand die het ook niet snapt.
Maar gelukkig mag ik vanavond weer lekker lepelen.
Maar gelukkig mag ik vanavond weer lekker lepelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten